(1843-1862)

konspirator, zamachowiec.

Ur. 16 X 1843 we wsi Brzeziny pod Warszawą. Od 1859 pracował jako czeladnik w zakładzie litograficznym w Warszawie. Tu związał się z obozem czerwonych, radykalnym ugrupowaniem niepodległościowym; był dziesiętnikiem w Warszawskiej Organizacji Miejskiej. Wykonawca inspirowanego przez lewicę czerwonych, nieudanego zamachu na naczelnika fasadowego Rządu Cywilnego w Królestwie Polskim margrabiego Aleksandra Wielopolskiego: próbował go zastrzelić 7 VIII 1862 w gmachu Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu przy Placu Bankowym. Schwytany na miejscu zamachu, próbował zażyć truciznę, która jednak nie zadziałała. Przewieziony do Cytadeli Warszawskiej, został osadzony w X Pawilonie. Wyrokiem sądu wojskowego w Cytadeli skazany 23 VIII t.r. na karę śmierci. Powieszony publicznie na stokach Cytadeli 26 VIII 1862 wraz z Janem Rzońcą, wykonawcą również nieudanego zamachu na Wielopolskiego w dn. 15 VIII t.r. w Alejach Ujazdowskich.

Muzeum X Pawilonu – kartoteka więźniów Cytadeli.