( ? -1862)

oficer, konspirator.

Polak, podoficer 4 batalionu strzelców I Armii rosyjskiej stacjonującej w Królestwie Polskim. Członek Komitetu Oficerów I Armii, tajnej organizacji w garnizonie warszawskim skupiającej oficerów będących przeciwnikami samodzierżawia. Zwolennik współpracy z polską organizacją narodową. Aresztowany 6 V 1862 i osadzony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. W trakcie śledztwa udowodnionomu kolportaż rewolucyjnych ulotek i  prowadzenie agitacji wśród żołnierzy. Z rozkazu cara Aleksandra II oddany pod sąd polowy, który 22 VI t.r. skazał go na karę śmierci. Mimo, że p.o. namiestnika Królestwa Polskiego gen. Aleksandr Lüders jeszcze przez zapadnięciem wyroku sugerował zamianę ewentualnej kary śmierci na katorgę, wyrok został utrzymany. Minister wojny Dymitr Milutin polecił wykonanie go w twierdzy Modlin, „aby uniknąć demonstracji”. 28 VI 1862 Franciszek Rostkowski został tam rozstrzelany razem ze skazanymi w tej samej sprawie Janem Arnholdem i Piotrem Śliwickim.

Muzeum X Pawilonu – kartoteka więźniów Cytadeli.