Przedstawiamy publikacje “Traktat o wiecznym trwaniu między narodami ucywilizowanymi KONSTYTUCJA DLA EUROPY Wojciecha Bogumiła Jastrzębowskiego oraz proeuropejska działalność edukacyjna”, która ukazała się pod redakcją Olgierda Łukaszewicza i Tadeusza Skoczka.
Dr Tadeusz Skoczek, Dyrektor Muzeum Niepodległości w Warszawie, napisał we wstępie do tej publikacji: “Autor tego utopijnego dokumentu pisał go po przegranej bitwie pod Olszynką
Grochowską. Ta niezwykle krwawa obrona naszej stolicy, stoczona na przedpolach Pragi, 25 lutego 1831 roku, mogła zachwiać obliczem ideowym i moralnym patriotów starających się walczyć o niepodległość. Dlatego powstał pomysł Jastrzębowskiego, uregulowania prawnego sytuacji zniewolonego narodu polskiego, wpisania go w kontekst europejski pod przywództwem „patriarchów”.
Wizja autora dzisiaj wydaje się być utopijna, po przegranym Powstaniu Listopadowym mogła być jedynym ratunkiem na odzyskanie niepodległości, niezależność własnej tożsamości narodowej. Jednak postulaty poszczególnych punktów Konstytucji dla Europy do dziś pozostają aktualne. To wizja idealnego europejskiego ładu społecznego, powszechne prawo obywatela do wolności i niezależności, do różnorodności i własnej indywidualnej tożsamości, prawo do życia w pokoju.
Warto przypomnieć niektóre fakty z biografii i Wojciecha Bogumiła Jastrzębowskiego (15 kwietnia 1799, Szczepkowo-Giewarty – 30 grudnia 1882, Warszawa). Pochodząc z ubogiej rodziny ziemiańskiej gospodarującej na północnym Mazowszu, na Ziemi Zawkrzeńskiej nieopodal Mławy, miał od wczesnej młodości wykształcony obraz rolnika, hodowcy i uprawiającego rolę. Naturalną koleją rzeczy rozpoczął więc w 1820 roku studia przyrodnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Studiował też miernictwo(geodezję), budownictwo oraz historię naturalną. Pasjonowała go meteorologia i miał w tej dziedzinie osiągnięcia. W 1825 roku obronił pracę magisterską z dziedziny filozofii. Być może wtedy zapoznał się z ideami Immanuela Kanta (1724-1804) zawartymi w traktacie Projekt wiecznego pokoju, który stał u źródeł poglądów opisanych potem w Konstytucji dla Europy. Te inspiracje widzimy nawet w pełnym tytule projektu konstytucji Jastrzębowskiego: O wiecznym przymierzu między narodami – Wolne chwile żołnierza polskiego, czyli myśli o wiecznym pokoju między narodami cywilizowanymi. Traktat Jastrzębowskiego został opublikowany 3 maja 1831 roku, w czterdziestą rocznicę uchwalenia drugiej na świecie konstytucji, podstawowego aktu prawnego normującego życie obywateli – naszej Konstytucji 3 Maja”.
(…) Wielkim propagatorem Konstytucji dla Europy oraz jej autora jest znany aktor i reżyser Olgierd Łukaszewicz. Powołał on organizację pozarządową „My obywatele UE. Fundacja im. W. B. Jastrzębowskiego”. W notarialnym akcie powołania, 8 grudnia 2017, czytamy między innymi: „Jedność Europy oraz polska niepodległość nie są dane raz na zawsze. Historia ostatnich stuleci pokazała, że pozostają ze sobą w nierozerwalny związku. To właśnie dramat polskiej historii zainspirował powstańca listopadowego Wojciecha Bogumiła Jastrzębowskiego do właściwej odpowiedzi na poszukiwanie formuły narodowej niepodległości: nie ma bezpiecznej polskiej wolności bez europejskiej jedności. Jastrzębowski jest autorem jednego z najwspanialszych w historii projektów jedności Europy pt. Konstytucja dla Europy (1831)”.
Publikacja Konstytucja dla Europy
