24 lipca 2024 r. na terenie Małopolskiego Szpitala Chorób Płuc i Rehabilitacji im. Edmunda Wojtyły w Jaroszowcu (pow. olkuski) odbędą się obchody 95. rocznicy poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę tego ośrodka medycznego.

Podczas wydarzenia odsłonięta zostanie, ufundowana przez Oddział IPN w Krakowie, tablica upamiętniającej Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego, który uświetnił swoją obecnością uroczystość z 24 lipca 1929 r.

Plan wydarzenia

• 11:00 otwarcie uroczystości, przywitanie gości
• 11:15 przemówienia okolicznościowe, odsłonięcie i poświęcenie tablicy upamiętniającej Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, Ignacego Mościckiego, z okazji jego obecności 24 lipca 1929 r. na uroczystości poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę dzisiejszego szpitala, złożenie kwiatów
• 11:45 przybliżenie historii Małopolskiego Szpitala Chorób Płuc i Rehabilitacji im. Edmunda Wojtyły w Jaroszowcu
• 12:10 prezentacja osiągnięć szpitala
• 12:20 poczęstunek
• 13:10 dzień otwarty części rehabilitacyjnej szpitala

Organizatorami wydarzenia są Oddział IPN w Krakowie oraz Małopolski Szpital Chorób Płuc i Rehabilitacji im. Edmunta Wojtyły.  Współorganizator – Małopolskie Stowarzyszenie na Rzecz Walki z Gruźlicą, Mykobakteriozą i Chorobami Płuc – NIKIFOR.

Ignacy Mościcki

Urodził się 1 grudnia 1867 r. w Mierzanowie (pow. ciechanowski). Pochodził z rodziny ziemiańskiej o tradycjach niepodległościowych. Jego dziadek walczył w powstaniu listopadowym, a ojciec był weteranem powstania styczniowego. Ignacy Mościcki ukończył szkołę realną w Warszawie. Następnie podjął studia chemiczne na politechnice w Rydze.

Zaangażował się w konspiracyjną działalność środowisk niepodległościowych, związanych z Józefem Piłsudskim. Na przełomie XIX i XX wieku rozwijał swoją karierę naukową na emigracji, głównie w Szwajcarii. Pracował nad rozwiązaniami w dziedzinie chemii, modernizującymi przemysł. W 1912 r. został pracownikiem Politechniki Lwowskiej.

W czasie I wojny światowej pracował na uczelni, a także wspierał Polską Organizację Wojskową i działał w Lidze Niezawisłości Polski. Po wojnie kontynuował pracę naukową. Opatentował wiele wynalazków, które były wdrażane dla unowocześnienia przemysłu odrodzonej Polski.

W 1922 r. Mościcki został dyrektorem fabryki w Chorzowie. Dzięki umiejętnemu zarządzaniu kombinat w krótkim czasie uniezależnił kraj pod względem dostępu do azotu. W 1925 r. rozpoczął pracę na Politechnice Warszawskiej.

Po przewrocie majowym dokonanym w 1926 r. przez Józefa Piłsudskiego i jego zwolenników, Mościcki został wybrany przez Zgromadzenie Narodowe na Prezydenta RP. Zainicjował budowę kombinatu chemicznego pod Tarnowem, w miejscu które nazwano Mościcami. W 1933 r. został wybrany na druga kadencję prezydencką, a dwa lata później w kwietniu podpisał konstytucję, która gwarantowała wiodącą rolę prezydenta w kształtowaniu polityki państwa.

Po śmierci Piłsudskiego stał na czele tzw. grupy zamkowej, skupiającej wpływowe osoby zorientowane na technologiczny rozwój kraju i jego potencjału gospodarczego w oparciu o interwencjonizm państwowy.

Po ataku na Polskę Niemiec, Słowacji i Związku Sowieckiego we wrześniu 1939 r. Mościcki ewakuował się do Rumunii. 30 września 1939 r. przekazał urząd Prezydenta RP Władysławowi Raczkiewiczowi. Ostatnie lata życia spędziłw Szwajcarii. Zmarł 2 października 1946 r. w Versoix niedaleko Genewy. W 1993 r. szczątki Ignacego Mościckiego złożono w krypcie bazyliki archikatedralnej św. Jana w Warszawie.